Garncarz

Bardzo lubię obraz Boga Garncarza o którym jest mowa w Księdze Jeremiasza.

,,Zstąpiłem więc do domu garncarza, on zaś pracował właśnie przy kole. Jeżeli naczynie, które wyrabiał, uległo zniekształceniu, jak to się zdarza z gliną w ręku garncarza, robił z niego inne naczynie, według tego, co wydawało się słuszne garncarzowi.”

Relacja Garncarza z gliną jest bardzo bliska. Wyobraź sobie, że ową gliną w rękach Garncarza jesteś Ty a owym Garncarzem jest Bóg.

Bóg bierze do rąk glinę, czyli całego, całą Ciebie z wszystkim co w Tobie, z tym co piękne ale i brudne, popękane, poranione. Dotyka delikatnie. Może bierze w swe ręce Twoje rany, bolesne doświadczenia, relacje, to co sprawiło, że uległeś, uległaś zniekształceniu. Tworzy z cierpliwością i pasją Cię na Nowo.

Gdzie dokonuje się owy proces tworzenia?

W moim życiu na modlitwie Słowem, Eucharystii , Spowiedzi i relacjach z Przyjaciółmi. Mój Stwórca Bóg Garncarz leczy  serce i całą osobowość z błota trudnych doświadczeń, obmów, zranień….. Dotyka czule w swoim Słowie niczym Garncarz dotyka gliny. Proces łączenia połamanych kawałków długo trwa.

W kontemplacji spójrz na Boga jako artystę, który zna się na swej pracy. Jego dzieło mówi o Nim. Patrzy na nie z dumą, radością i miłością.

Wyobraź sobie, że Bóg patrzy tak na Ciebie. W każdej modlitwie na którą przychodzisz z zranionym sercem, w sakramentach On patrzy z miłością i mocą swego Ducha chce stwarzać Cię na nowo.  To od Ciebie zależy czy na to pozwolisz.

Pomyśl, jest Ktoś Kto lubi na Ciebie patrzeć.

s. Łucja